Ποιήματα και ιστορίες από την γιαγιά μου! No 2

Στο σημερινό άρθρο θα ήθελα να σας παρουσιάσω μερικά από τα υπόλοιπα ποιηματάκια/ιστοριούλες που άκουγα από την γιαγιά μου καθώς μεγάλωνα...και πλέον παρατηρώ κάποια από αυτά να γνωρίζουν και τα δισέγγονα της.
Ένα τέτοιο είναι και το παρακάτω, το οποίο γνωρίζει απέξω η ανηψούλα μου που είναι μόλις 2,5 ετών!

• Η μαμά μου έκανε γλυκό

Η μαμά μου έκανε γλυκό

μα το ζήλευα και εγώ

''Καλέ μαμά δώσ'μου σε παρακαλώ λίγο γλυκό''.

''Σσους'', μου λέει ''το γλυκό δεν είναι για μας, είναι για τους ξένους''.

Η μαμά μου φεύγει.

Βάζω το μαξιλάρι,δεν το φτάνω.

Βάζω την καρέκλα, δεν το φτάνω.

Βάζω το τραπέζι, το φτάνω!

Και τώρα, κουταλάκι. Που κουταλάκι;

Βουτάω...τρώω...βουτάω...τρώω.

Όταν γυρίζω το κεφαλάκι μου βλέπω την μαμά μου,

''Θα σε δείρω'', μου λέει ''θα σε τιμωρήσω''.
Κατεβαίνω σιγά σιγά σα ποντικάκι

και τρέχω τρέχω στην γιαγιά μου!!

• Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας

Ο μέρμηγκας ο κυρ-Αργύρης

που είναι μεγάλος νοικοκύρης

βαρέθηκε όλο να μαζεύει

σήμερα θέλει να γλεντήσει

και τα λαλούμενα γυρεύει,

μα όχι το γλέντι να στοιχήσει

του αρέσει η ευθυμία

λίγο να γίνεται με οικονομία.

Λοιπόν τον τζίτζικα προσμένει

να 'ρθει ως πάντα στην ελιά του.

Λένε πως έχει αυτός κρυμμένη

μια πίπιζα στο λάρυγγα του

και παίζει πάντα στο λιοπίρι

σα βιολιτζής σε πανηγύρι.

Και να στο δέντρο ανεβασμένος

ο τζίτζικας λαλεί και παίζει

και ο μέρμηγκας ευτυχισμένος

στρώνει από κάτω το τραπέζι.

Το γλέντι εστήθηκε μεγάλο,

χορεύει και συρτό και μπάλο.

Τα έντομα παρατεταγμένα

βλέπουν και τα 'χουνε χαμένα!

Εχάλασε σου λέει η πλάση,

αφού και ο μέρμηγκας κι αυτός

μες τους φτωχούς ο πιο φτωχός

εβάλθηκε να διασκεδάσει

''Ωραία μου παίζεις τζίτζικα μου

εγλέντησα με την καρδιά μου.

'Εβαλες δύναμη και πάθος
δεν έκανες μια νότα λάθος.

Ας είσαι πάντα μουσικός,

καλά είναι τώρα να περάσεις

να φας, να πιεις και να χορτάσεις,

σαν πεινασμένος μουσικός.

Δυστυχισμένε αν έχεις χάρη,

πάρε 2-3 σπυριά σιτάρι''.

''Κυρ-μέρμηγκα σ'ευχαριστώ,

στο δέντρο είναι καλά να μείνω

και την δροσούλα του να πίνω,

βασιλικά με τρέφει αυτό.

Σε πανηγύρι δε συχνάζω

για τον εαυτό μου διασκεδάζω.

Μην ξοδεύεις τα λεφτά σου,

δεν έπαιζα για την αφεντιά σου.

Είμαι απ' τον ήλιο μαγεμένος

στο πράσινο κλαδάκι εδώ

και από ψηλά διορισμένος

στον ήλιο για να τραγουδώ.

Λοιπόν το κάλεσμα σου ας λείψει

τρώγε, θησαύρισε εδώ κάτω

καθένας έχει τη δουλειά του

εσύ στην τρύπα και εγώ στα ύψη''.